Biały obrus

Nawet jeśli ołtarz jest tym szczególnym meblem, stołem, na którym sprawuje się Eucharystię, to potrzebny jest jeszcze jeden element – biały obrus. Na nim rozkładany jest korporał w kształcie kwadratu. Kapłan kładzie tam patenę z chlebem i kielich z winem, które stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Korporał na obrusie wyznacza to szczególne miejsce, na którym Bóg staje się obecny w sakramentalnych znakach. Poza tym mały obrus – korporał – chroni też Ciało Pańskie przed znieważeniem, bo mogą się tam znaleźć drobne cząstki konsekrowanej Hostii. Panowie Ministranci, symbolika białego obrusu leżącego na ołtarzu jest bardzo bogata. Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego stwierdza jasno: „ze względu na szacunek należny zarówno sprawowaniu pamiątki Pana, jak i uczcie eucharystycznej, na której rozdziela się Ciało i Krew Pańską, ołtarz powinien być przykryty przynajmniej jednym białym obrusem, który pod względem formy, rozmiarów i ornamentacji winien być dostosowany do kształtu ołtarza” (OWMR 304). Warto dodać, że przykrycie ołtarza co najmniej jednym obrusem praktykowano już w czasach starożytnych. Jego zastosowanie wiąże się zarówno z kulturą stołu i posiłku, jak i z samą liturgią. Z pewnością pamiętacie, że Eucharystia nazywana jest też ucztą, a ołtarz miejscem, gdzie dokonuje się przenajświętsza Ofiara Jezusa Chrystusa – szczególny stół, wokół którego gromadzą się uczestnicy liturgii. Z biegiem czasu przykrycie ołtarza białym obrusem nabrało też symbolicznego znaczenia. Otóż nawiązuje do owinięcia ciała Pana Jezusa po zdjęciu z krzyża przez Józefa z Arymatei. Poza tym symbolizuje też płótna, które w pustym grobie po zmartwychwstaniu Jezusa znaleźli apostołowie Piotr i Jan. Te materialne dowody męki Pana Jezusa decydująco wpłynęły na kolor obrusu. Jest on jednolity, biały, a nie np. żółty czy niebieski. Nie mogę nie wspomnieć o bogatej symbolice ogałacania ołtarza w Wielki Czwartek po Mszy Wieczerzy Pańskiej. Zwykle robią to kapłani. W kolejne dni – w Wielki Piątek (śmierć Pana Jezusa) i Wielką Sobotę (złożenie Jezusa do grobu) – nie sprawuje się Eucharystii w oczekiwaniu na Jego zmartwychwstanie. W te dwa dni ołtarz jest całkowicie ogołocony. To przejmujący widok. Dominują szarość, smutek, pustka. Jasność i blask powrócą na ołtarzu w Wigilię Paschalną. Wtedy znów ołtarz zostaje przykryty lśniąco białym obrusem. Panowie Ministranci, obrus na ołtarzu ma wymiar praktyczny i symboliczny. Oby w waszych sercach nigdy nie dominowały szarość i smutek. Niech jaśnieją raczej takim blaskiem jak biel obrusa pokrywającego ołtarze w waszych kościołach.