26 stycznia w Monako odbywają się uroczystości upamiętniające patronkę księstwa, św. Dewotę.
Dewota zgięła śmiercią męczeńską ok. 303 r. podczas prześladować chrześcijan przez cesarza Dioklecjana. Wcześniej była torturowana ale nie wyrzekła się wiary w Chrystusa. Aby miejsce jej pochówku nie stało się obiektem pielgrzymek władze nakazały ciało spalić. Chrześcijanie z Korsyki wykradli jednak ciało, złożyli do rybackiej łódki i wypłynęli w morze, licząc że uda się dotrzeć do Afryki gdzie Dewota zostanie odpowiednio pochowana. Według legendy w czasie sztormu gołębica wskazała drogę zagubionej łodzi prosto do doliny Les Gaumates, gdzie dziś leży Monte Carlo. Ciało męczennicy pochowano w grocie, a w późniejszym czasie zbudowano tam kaplicę i kościół. Święta, jest bardzo ważną częścią tożsamości i historii księstwa Monako. Patronką Monako i rodu Grimaldich mianował św. Dewotę w XVI wieku książę Honore II.
Co roku w dniach 26 - 27 stycznia, czyli wtedy gdy łódź pojawiła się u brzegu odbywają się wielkie uroczystości. Rano po uroczystej Mszy świętej w kaplicy św. Dewoty odprawionej w miejscowym dialekcie monegaskim, rusza procesja z relikwiami i łodzią. W porcie wypuszczana jest gołębica, a łódź przed kościołem w obecności hierarchów kościelnych jest popalana przez rodzinę książęcą. W tym roku podpalał ją książę Albert II z synem Jakubem i córką księżniczką Gabrielą.