710 lat temu spalono Jakuba de Molay'a

Zakony rycerskie powstały w okresie wypraw krzyżowych w Ziemi Świętej i na Półwyspie Iberyjskim, czyli w dzisiejszej Hiszpanii i Portugalii. Aż do 1492 roku na tamtych terenach żyli muzułmanie i zbrojni zakonnicy walczyli o ponowne wyparcie ich z Europy, czyli o tak zwaną rekonkwistę. Najbardziej znani z nich to kalatrawensi. Najsłynniejsze jednak zakony rycerskie związane są z krucjatami, czyli wyprawami krzyżowymi. Rycerze walczyli o zdobycie Ziemi Świętej, a następnie ochraniali przybywających tam pielgrzymów i prowadzili szpitale. Karni i dobrze wyszkoleni, byli najlepszą częścią armii krzyżowców podczas walk z muzułmańskimi Saracenami. Krzyżacy, templariusze czy joannici z krzyżami na tunikach zdobywali coraz większą sławę i bogactwa. Ich obecność wyczerpanym pielgrzymom dawała gwarancję bezpieczeństwa i pomocy. Gdy z Akki, jako ostatniego miasta w Ziemi Świętej, wypędzono chrześcijan, losy zakonników-rycerzy były różne. Niektórzy spłonęli na stosach, inni stworzyli nieistniejące już własne państwa, ale są i tacy, którzy do dziś prowadzą szpitale i parafie.

Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona - czyli templariuszy - po upadku Królestwa Jerozolimskiego wielokrotnie ratowali władców Francji, gdy ci wpadali w finansowe tarapaty. To paradoksalnie przypieczętowało ich los. Król Francji, Filip Piękny, zadłużył się u nich po uszy. Któregoś dnia wpadł na pomysł, żeby zamiast spłacać dług, zlikwidować zakon, który mu pieniądze pożyczył. Był świt, gdy do mieszkań templariuszy w całej Francji wpadli ludzie króla. Wywlekli zaspanych zakonników z łóżek i wtrącili do lochów. Teraz trzeba było wymyślić powód, dla którego to zrobiono...

Więcej w artykule Franciszka Kucharczaka: Fałszywe potępienie

Dokumenty odnalezione kilkanaście lat temu przez włoską badaczkę Barbarę Frale potwierdziły że papież uniewinnił templariuszy od zarzutów, ale czarna legenda zakonu trwa do dziś, a ich wręcz legendarne, ukryte bogactwa są tematem kolejnych filmów. Niestety wątek prawdziwej wiary rycerzy zakonników, pomoc pielgrzymom i oddanie są zazwyczaj pomijane na rzecz wizerunku żądnych zysków zbrodniarzy.