O nowych sposobach naruszania godności człowieka, fetyszach współczesnej kultury i roli Kościoła w przywracaniu prawdziwie ludzkiej cywilizacji (na kanwie deklaracji Dykasterii Nauki Wiary Dignitas infinita) mówi o. prof. Jarosław Kupczak OP, kierownik Katedry Antropologii Teologicznej UPJPII w Krakowie.
Ks. Rafał Skitek: Czy prowadzi Ojciec godne życie?
O. prof. Jarosław Kupczak: W świetle wydanej właśnie deklaracji Dykasterii Nauki Wiary Dignitas infinita mogę powiedzieć, że w sensie ontologicznym tak. W sensie moralnym chciałbym wierzyć, że w większości przypadków również. A w sensie społecznym i egzystencjalnym różnie bywa.
Pytam, bo właśnie takie rozróżnienie wprowadza ten watykański dokument. Porządkuje i przypomina wcześniejsze nauczanie Kościoła na temat godności. Ale nie tylko.
W zasadzie deklaracja dzieli się na dwie części. W pierwszej – bardziej merytorycznej – autorzy rzeczywiście porządkują nauczanie Kościoła i terminologię dotyczącą godności człowieka. Tu dokument nie wnosi nic nowego, w pewnym sensie jest też dość lakoniczny i skrótowy. Zdecydowanie ważniejsza jest część druga – praktyczna – o rodzajach naruszania godności człowieka. Wskazuje ona, w jaki sposób we współczesnej kulturze dochodzi do – czasami bardzo drastycznego – naruszenia godności człowieka. Niektóre przypadki są nam dobrze znane. To oczywiście przestępstwa przeciwko życiu. Autorzy dokumentu jednoznacznie i stanowczo, za św. Janem Pawłem II, stwierdzają, że przerwanie ciąży jest zabójstwem istoty ludzkiej.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.