Jesteście solą ziemi

Większość skrzywi się na samą myśl, nie mówiąc już o jedzeniu.

Sól zawsze miała dla człowieka wielkie znaczenie (możecie o tym przeczytać na kolejnych stronach).

W jednej z przypowieści Pan Jezus nawet nas nazywa solą. Mówi tak: „Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi” (Mt 5, 13)

Dwa tysiące lat temu, kiedy Jezus mówił te słowa, sól miała jeszcze inne znaczenie. Kiedy nie było lodówek, a jakoś trzeba było przechowywać mięso, sól służyła przede wszystkim do konserwowania. Chroniła, zabezpieczała jedzenie przed zepsuciem.

Co to znaczy, kiedy Pan Jezus nas nazywa solą? To znaczy, że skoro należysz do Niego od chrztu, słuchasz Jego słowa, chodzisz do spowiedzi, przyjmujesz Komunię, to w Tobie mieszka Jego Duch. I nie masz innego wyjścia, jak być solą. Czyli: kiedy wchodzisz do klasy, do domu, do pokoju brata, idziesz do kina, na boisko, w jakiekolwiek miejsce, wchodzisz tam z Bogiem. I nie ma innej możliwości, jak mieć dobry wpływ na tych, których tam spotykasz.

Powiesz, OK, ale wokół mnie niewiele się zmienia, koledzy są wciąż tacy sami – przeklinają, oszukują, koleżanki się kłócą, są zazdrosne, obmawiają siebie nawzajem – cały czas to samo. No to musisz siebie zapytać: „Czy ja na serio żyję z Panem Bogiem? Czy mam odwagę zawsze się do Niego przyznać? Czy z Nim codziennie rozmawiam o moim życiu i tych, których spotykam?”. Domyślam się, że odpowiedzi będą różne.

I po to jest sól w „Małym Gościu”. Żebyś pamiętał, że masz być solą. Zostałeś POSOLONY i masz obowiązek chronić innych, ich wiarę, ich życie przed zepsuciem. Masz poprawiać smak życia w swoim otoczeniu.

Sól w „Małym Gościu”, owszem, jest naszym pomysłem, ale pierwszy był Benedykt XVI, który na początku Roku Wiary przypomniał słowa Pana Jezusa o soli, a poza tym hasło roku duszpasterskiego, które brzmi: „Być solą ziemi”. No to pamiętajcie o tym ważnym zadaniu. I koniecznie weźcie tę sól do pobłogosławienia w Wielką Sobotę.