wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 198 | WYNIKÓW
Odpuść
5 lat temu zakochałam się - ministrant, rok starszy, inteligentny, zabawny, co prawda nieco specyficzny ale jako 9 - latka nie widziałam jego wad, zresztą do niedawna wciąż tak było. Ostatnio dostrzegam jego wady. Nachodzą mnie wątpliwości, czy to uczucie po prostu nie gaśnie. A ja się boję. Mam okropny mętlik w głowie. On jest obojętny. Dołączyłam do wspólnoty, w której on jest od lat i mam wrażenie, że on jest z tego niezadowolony. Zachowuje się w stosunku do mnie inaczej niż do każdej innej osoby, trzyma dystans, nie zachowuje się normalnie. Tylko w kościele spogląda na mnie. Chciałabym normalnej, koleżeńskiej choćby relacji. Nie wiem, czy on jest gotowy i czy to ma w ogóle sens. Czy mogę, czy mam jakiekolwiek prawo i możliwości, żeby o nas, o naszą relację walczyć
14-latka
Ucieczka w marzenia
Mam wybujałą wyobraźnię, żyję w takim swoim świecie. Nawet gdy wykonuję jakąś pracę, to i tak bujam w obłokach. Jednak w głębi tak naprawdę jestem inna. Wierzę w Boga, ale moja wiara też czasami służy marzeniom. Niedawno stwierdziłam, że ja się w ogóle nie przysłużyłam jeszcze ludziom. Nigdy chyba nie miałam tak dobrego kontaktu z rówieśnikami, nie miałam znajomych. Z jednej strony chciałabym żyć inaczej, z drugiej ogranicza mnie mój rozmarzony charakter. Kiedy czytałam ,,Cierpienia młodego Wertera", miałam już dość, ponieważ główny bohater bardzo przypominał mi siebie. Nie wiem, co robić z moją wyobraźnią.
Licealistka
Wspólne śpiewanie
Zwróciłam na niego uwagę od razu, gdy przyszłam do tego kościoła. Jest 2 lata starszy. Bardzo zaangażowany w parafii. Ciągnie mnie do niego, widać, że spokojny, odpowiedzialny, wierzący, tak mi to imponuje. Co myśli Pani o różnicy wieku? Widzę też różnicę w zachowaniu w porównaniu do chłopaków w moim wieku, zupełnie co innego. Chyba zacznę śpiewać w scholi, bo i on śpiewa, a ja też to lubię. Tylko nie wiem, czy dam radę czasowo.
17-latka
Dlaczego Bóg daje mi cierpienie?
Jestem wierzącą nastolatką. Często chodzę do kościoła, modlę się, a można powiedzieć że mam sto razy więcej problemów i smutków niż moje koleżanki, które mówią, że są niewierzące. Dlaczego one mają mnóstwo przyjaciół, a ja nie? Wszyscy mnie zawodzą, „zdradzają”, innym wszystko przychodzi łatwo. Dlaczego Bóg mi daje takie cierpienie? Melanie
Najpopularniejsze
- Dzieci idą do nieba
- Księżyc minie Saturna
- Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie
- Prawo a miłość bliźniego
- Załącznik #9471725
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Polacy zadecydowali. Od 2026 tylko czas letni
- Na ratunek duszom - już jest nowy numer
- Milion dzieci modli się na różańcu
