wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 10872 | WYNIKÓW
Marzenia czy rozsądek?
Jestem w drugiej klasie gimnazjum, więc powoli czas na to, by zastanowić się nad tym, co chciałabym dalej w życiu robić. Jednak to, co
rzeczywiście chciałabym w życiu osiągnąć a to co powinnam, bardzo się różni. Chciałabym zostać policjantką lub nauczycielką biologii, ale moi rodzice uważają, że to praca bez przyszłości, a w policji daleko nie zajdę. Proponują medycynę. Gdybym zrobiła dodatkowo specjalizację, miałabym duże szanse dostania pracy, a jeśli nie, zawsze mogę otworzyć własny gabinet. Tak przynajmniej rozumują moi rodzice i ja. Tylko aż tak bardzo mnie nie ciągnie na medycynę. Jednak z drugiej strony chciałbym spełnić oczekiwania rodziców i być jako najmłodsza z rodzeństwa dumą rodziny. Nie chciałabym by wypominali mi (tak jak mojemu rodzeństwu) że źle wybrałam. Więc co wybrać? To co podpowiada serce czy to co podpowiada rozum? Zazwyczaj kieruje się rozumem.
15-latka
Utopieni w plotkach
W naszej szkole jest mnóstwo par, które się ciągle zmieniają. Spodobał mi się kolega, on się o tym dowiedział i puścił plotkę, że chodzi z moją koleżanką, o czym ona nic nie wiedziała, to było wielkie kłamstwo. No to i ja puściłam plotkę na jego temat, a on się wściekł. Wiele razy przeprosiłam, ale on tego nie przyjął. Strasznie mi dokucza z kolegami, straszy, że puszczą takie plotki, że się nie pozbieram. Wstydzę się chodzić do szkoły, bo już wszyscy wiedzą, piszą o tym na portalach.
12-latka
Męczące wymówki
Często mam takie sytuacje (szczególnie w roku szkolnym), że koleżanki pytają się mnie, czy mogłybyśmy się umówić po szkole. Nie zawsze chcę się spotykać i przeważnie kłamię, że idę do cioci albo że mam korepetycje czy inne rzeczy. Nie mam odwagi powiedzieć, że nie mam ochoty. Boję się, że się na mnie obrażą. Chodzi o to, że nie chcę kłamać, ale też nie chcę żeby się na mnie ktoś obraził. Owszem zdarza mi się, że naprawdę nie mogę, ale przeważnie kłamię.
16-latka
