wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 8362 | WYNIKÓW
Dziecinna i męcząca
Do klasy doszła nowa koleżanka, znam ją w z widzenia, z parafii. Denerwuje mnie to, że cały czas się pyta, czy ją lubię, czy jesteśmy przyjaciółkami, bo ona ma wrażenie że jej nie lubię itd. Poza tym jest miła, tylko trochę dziecinna. Opowiadała mi też o jej problemach z rodzicami. Wtedy robi mi się jej żal. Od pierwszego dnia nalega, żeby się spotkać, choć mówię jej, że nie mogę, jestem już umówiona. Nie mam pojęcia, jak dać jej delikatnie do zrozumienia, że nie chcę żebyśmy były ,, przyjaciółkami na śmierć i życie" wystarczy mi, że jest moją koleżanką.
Nastolatka
Pan Bóg na wzmocnienie
Gnębi mnie wewnętrzna pustka . Wystarczy chwila samotności, a ja już jestem myślami gdzie indziej. Zauważyłam też teraz albo tylko mi się wydaje, że łapię bardzo dużo kontaktów wzrokowych z męską częścią mojej szkoły. Tak jakby teraz zwracam na to większą
uwagę. W sumie może to nie jest nic dziwnego, ale z drugiej strony tak. Szczerze to chyba teraz się troszkę pogubiłam. Mimo wszytko każdy dzień rozpoczynam słowami "Jezu ufam Tobie", a kiedy jest naprawdę źle to mówię "Mogę wszystko w Chrystusie, który mnie umacnia." Niby tylko kilka słów, a po wypowiedzeniu ich czuję się pewniej.
Gimnazjalistka
Jednak nie na zawsze
Ponad rok temu stałyśmy się najlepszymi przyjaciółkami na zawsze. Jednak teraz odnoszę wrażenie, że ona woli spędzać czas z innymi. To oczywiste, ze nie zabraniam jej się spotykać z kimś innym. Ale często zdarza jej się nawet nie powiedzieć mi 'cześć' na przywitanie. Ma jakieś plany z innymi, a mi nawet nie raczy powiedzieć o co chodzi. A najgorsze jest, że ja już chyba nie lubię jej tak jak przedtem. Kilka razy poruszałam ten temat, ona mówiła, ze już nie będzie tak robić. Ale po kilku dniach znowu zaczęła się tak zachowywać. Co mam na to poradzić?
Zrozpaczona dwunastolatka.
Ukryte kości
Pani głośno odczytała krótki list, tym razem do nas. „Szalone psy! Za to, że od tylu dni korzystacie swobodnie z naszego lasu, zażywacie pełnej swobody i już zapomnieliście, jak się chodzi na smyczy, musicie złożyć mi daninę ze swoich kości. Wezmę sobie tyle, ile zechcę, a resztę zakopię gdzieś pod drzewem liściastym w promieniu 10 metrów. Leśny Chochlik”. Siedzieliśmy wpatrzeni to w Panią, to w siebie. Pierwszy Ramon warknął, szczeknął i ruszył przed siebie z nosem przy ziemi. Agar pobiegł w przeciwnym kierunku, ja przed siebie, a Trampek za mną. Jeszcze nie potrafi radzić sobie sam. T
Najpopularniejsze
- Rusza polska sztafeta Betlejemskiego Światła Pokoju
- Papamobile przekształcony w mobilną klinikę dla dzieci w Gazie
- Jezus i Ojciec to jedno
- Nie bój się, zaufaj Mi!
- Załącznik #9500965
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Roraty 2025 - Warszawa-Tarchomin
- Roraty z Papieżem i "Małym Gościem"
