To głównie sprawa organizacji. Podchodź do nauki z entuzjazmem- że chcesz, bo to ciekawe, bo może kiedyś w czasie studiów się przyda. Taka wiedza może być potem wiele razy wykorzystana, więc absolutnie nie narzekaj. Mówisz sobie, żE dasz radę, uczysz się, bo tego chcesz i warto.
Bardzo ważne są notatki. To może być jeden zeszyt, w którym kolorowymi żelopisami możesz robić krótkie notatki. Większość ludzi to wzrokowcy i nauczą się tylko wtedy, gdy to sobie napiszą. Poza tym, gdy zrobisz notatki, to potem łatwiej z notatek się uczyć.
Można robić notatki na kartach i te kartki przyczepiać. By wzrok w ciągu dnia padał na te kartki. Jeśli masz swój kącik, przyczep arkusz szarego papieru i na niego nalepiaj małe karteczki lub pisz kolorowymi mazakami.
Jeśli jest Was grupka, to możecie się nawet podzielić, każdy niech zrobi kolorowe i ciekawe notatki z części materiału, niech potem opowie, a reszta te notatki kseruje i z nich się uczy.
Jeśli potraficie zachować dyscyplinę, to wspólna nauka jest jednocześnie dobrą zabawą. Bo uczycie się przez godzinę, potem jakieś paluszki, picie, śmiech i żarty. Znowu nauka i to samo- gadanie. Ja tak w Waszym wieku potrafiłam.
Różne pamięciowe sprawy- nazwy np dobrze jest przyswoić sobie metodą skojarzeń.
O wiele mniejsza liczba osób to słuchowcy. Nie muszą robić notatek. Im wystarczy, by mogli zadany materiał głośno przeczytać- od razu wchodzi do głowy. Słuchowiec ma łatwiej, bo nie traci czasu na pisanie. Np ja do dzisiaj pamiętam rytm, w jakim powtarzałam nazwy państw i ich stolice. Jest tak zwane melodyjne czytanie. Więc czytaj nawet z różnymi akcentami- np jakbyś była cudzoziemką, góralką, pochodziła ze wschodu, piskliwie, grubo itd. By w głowie powstały różne skojarzenia.
Ważne jest planowanie- rozłóż materiał na dni, w dniu zaplanuj nawet godziny, zapisz to sobie i realizuj.



Więcej listów:

zadaj pytanie...