Moja odpowiedź nie będzie jednoznaczna.
1. Nie musisz mieć wyrzutów sumienia z tego powodu, że Ci się nie chce opiekować bratem. Bo ta niechęć to uczucie i nie jesteś za nie odpowiedzialna. Tak czujesz i już.
2. Napisałaś, że nie chcesz się do tej opieki zmuszać. Otóż dojrzałość i dorosłość polega między innymi na tym, że stajemy się odpowiedzialni i robimy mnóstwo rzeczy, na które wcale nie mamy ochoty.
3. Aby jako dorosły człowiek nie oszaleć od nawału obowiązków, które mogą nas bardzo męczyć, człowiek powinien szukać pracy, którą lubi, a pozostałe zajęcia wykonywać z odpowiednią motywacją. W różnych zajęciach warto szukać jakiś dobrych stron, wmawiać sobie nawet, że je lubimy. Nie wiem, jaki jest Twój brat, ale można szuka jakiegoś porozumienia i robić coś, co Wam obojgu sprawi radość. To mogą byc jakieś gry, zabawy, sport, zajęcia- wymyśl coś takiego, byście do tego razem podeszli z entuzjazmem lub chociaż z chęcią. Np kiedy gram z wnuczką w piłkę, mogę to robić znudzona, a mogę się dać ponieść emocjom i sama się przy tym dobrze bawić. Gra w karty, gry planszowe może być z musu, a może być prawdziwą
zabawą. 8 lat młodszym bratem można lekko manipulować- czyli poświecić jakiś czas na dobrą wspólną zabawę, a potem niech się sobą zajmie. Ale obiecujesz, że dobra zabawa znowu się powtórzy. Z młodszym bratem można zawierać umowy, tylko trzeba go szanować, próbować zrozumieć, nie traktować jak głuptasa.
Ale bardzo możliwe, że jesteś teraz na takim etapie rozwoju, że nie potrafisz się przemóc i dogadywać się z nim. To powinno wnet minąć. Wyrzutów sumienia z powodu tej niechęci nie musisz mieć, ale zajmować się nim wtedy, gdy jest taka potrzeba- powinnaś.





















zadaj pytanie...