Mama nie musi być przyjaciółką. Mama jest matką. Wcale nie musi by przyjaciółeczką, która we wszystkim Cię popiera. Przyjaciółki są na chwilę, są rówieśniczkami. A mama jest za Ciebie odpowiedzialna. To najważniejsze zadanie życiowe, jakie każdy rodzic dostaje od życia.
Ale jednoczesnie rodzice są też ludźmi z wadami, popełniają błędy, bywają nerwowi, nie nadążają z rozwiązywaniem problemów.

Wcale nie jest dobrze, jeśli mama opowiada córce o wszystkim. Natomiast córka może wciąż od nowa opowiadać o swoich sprawach. Powoli, wciąż od nowa, wracaj do tego, by z mamą próbować rozmawiać. Nie wyobrażaj sobie jednak, by zachowywała się jak Twoja równolatka.

Pamiętaj, że ukrywanie przed Mamą szkolnych problemów ma sens na krótką metę. I tak się w końcu dowie, a wtedy straci do Ciebie zaufanie, będzie duża awantura. Ale krzyków nie trzeba się za bardzo bać. Dorosły krzyczy, gdy nie radzi sobie z problemem. Dlatego nie miej do niej żalu, a jeśli tak marzysz o przyjaźni, to pamiętaj, że z przyjaciółką jest się szczerym, zaś Ty ukrywasz pewne informacje.



Więcej listów:

zadaj pytanie...