Gdy opanowuje człowieka pierwsza miłość, to wciąż myśli się o tej osobie. Wpada się w różne nastroje, raczej dobre, bo chce się dla tej osoby żyć, dla niej ładnie wyglądać, wciąż ją spotykać, robić na niej dobre wrażenie. Niechcący pisze się jej imię, chce się wciąż o niej mówić, marzy się o wspólnej przyszłości, o wspólnych spacerach. Wszystko, co nas dotąd pasjonowało wydaje się mniej ważne, Bywa się roztargnionym.
Pierwsza miłość nie musi być ze wzajemnością, czasami w młodym wieku wystarczy samo myślenie o tej osobie.




Więcej listów:

zadaj pytanie...