Jan Paweł II

Łzy świata niczym potok udręki
Spotkały jezioro papieskiej męki
Fala żalu nagle wezbrała
Serca ludzkie do dna zalała
Na jego istnienie
W modlitwie wspomnienie
Mijało pytanie
Jak długo zostanie
Teraz
We mnie, w mym sercu
Niczym posąg radości
Jego obecność na zawsze gości




Słudze Bożemu
Janowi Pawłowi II