1. Nie nasyci się oko widzeniem, a ucho nie napełni słyszeniem

2. Ten, kto zna dobrze samego siebie, dostrzega własną brzydotę i nie lubuje się w ludzkich pochwałach

3. Oto największ i najlepsza szkoła: poznać naprawdę samego siebie i odwrócić się od siebie. O sobie samym niewiele mniemać, a o innych zawsze jak najlepiej - to mądrość, to jest doskonałość

4. To winno być naszym zadaniem : pokonać naprawdę samego siebie, stawać się codziennie coraz mężniejszym, coraz lepszym w tej walce

5. Nie dowierzaj własnej wiedzy ani czyjemuś sprytowi, lecz ufaj łasce Bożej, która wspiera pokornych, a zadufanych w sobie upokarza

6. Chociażbyś szukał tu i tam, nie znajdziesz pokoju, jak tylko w pokornej uległości, w wypełnianiu nakazów przełożonego. Wyobraźnia, chęć zmiany miejsca niejednego zawiodła

7. Dlaczego niektórzy święci byli tak doskonali i tak skupieni ? Bo starali się tak umartwić, by zdławić w sobie wszystkie ziemskie pragnienia i dzięki temu mogli całym żarem serca przylgnąć do Boga i uzyskać prawdziwą wolność ducha

8. Najpierw sam trwaj w pokoju ducha, a potem dopiero możesz na innych promieniować pokojem

9. Strzeż się jałowego i z ciekawości płynącego dociekania głębokiej tajemnicy Sakramentu, bo mógłbyś się pogrążyć w toni zwątpienia. Kto docieka Wielkości, tego przytłoczy chwała

10. Żałuj i ubolewaj, że jesteś jeszcze tak bardzo we władzy światai ciała, tak nieopanowany w uczuciach, tak pełen przeróżnych pożądań, tak bezbronny wobec zmysłów, tak ciągle oplątany przeróżnymi wyobrażeniami, tak bardzo wychylony ku rzeczom zewnętrznym, tak nie dbający o sprawy wewnętrzne

11. Szykuj się więc do walki, jeśli chcesz odnieść zwycięstwo...Bez trudu nie ma odpoczynku, tak samo bez walki nie ma zwycięstwa

12. Znajdź sobie czas na odosobnienie i rozmyślaj często o dobrodziejstwach Boga

13. Człowiek dobrej woli, dopiero kiedy gnębią go pokusy albo złe myśli, pojmuje, jak bardzo potrzebny mu jest Bóg i już wie, że bez Niego nie mógłby zdziałać nic dobrego