„MAŁY GOŚĆ”: Skąd wziął się osioł w Księdza parafi i?
KSIĄDZ WOJCIECH DROZDOWICZ: – Kiedyś na Bielanach warszawskich kręciła się karuzela. Może ktoś pamięta piosenkę „Karuzela, karuzela na Bielanach co niedziela”. Ja pamiętam ją dobrze, bo przychodziliśmy tu z siostrą i rodzicami na spacery. To było pół wieku temu. Kilka lat temu znakomity polski artysta, Józef Wilkoń zbudował taką karuzelę. Ma siedem metrów wysokości. W powietrzu kręcą się dzikie zwierzęta. W naszych planach karuzela miała być napędzana przez żywego osiołka.

Więc kupiliście osła?
– Warszawskie zoo ofiarowało nam osła o imieniu Franciszek. Szybko jednak zdaliśmy sobie sprawę, że to nie Franio będzie napędzał karuzelę, tylko nasza parafia musi napędzać Frania. Tym sposobem został nam jeden zbyteczny osioł.

Co z nim zrobiliście?
– Mieliśmy go wystawić na Allegro. Ale, jak zwykle, uratował nas pan Józef. Do osiołka Franciszka dorobił całą betlejemską szopkę. Mnóstwo figurek. Nasza szopka stoi przed kościołem przez cały rok. Nawet teraz, w Wielkim Poście.

No ale z tego, co wiem, zbliża się wielki dzień dla osła Franciszka?
– Największym świętem osiołka Franciszka jest Niedziela Palmowa. Procesja w Lasku Bielańskim rozpoczyna się przed Uniwersytetem Kardynała Wyszyńskiego, o godzinie jedenastej. Śpiewamy po łacinie, żeby wszyscy rozumieli – nawet Chińczycy. Bo Chińczycy bardzo słabo mówią po polsku. Gra orkiestra dęta. Na osiołka wsiada miejscowy proboszcz i jedzie do chwili, kiedy Franio powie stanowczym głosem: wystarczy!

I co wtedy?
– Wtedy siadają dzieci, i tak już jest do końca. Dlaczego Pan Jezus spośród zwierząt wybrał właśnie osła? – Rabbi Eleazar nauczał, że Pan Bóg, przygotowując się do stworzenia świata, stworzył wcześniej dziesięć ważnych rzeczy: alfabet hebrajski, żeby można było spisać słowo Boże, przebaczenie, żeby jeden dzień stworzenia nie zazdrościł innemu, i osła, którego najważniejszym zadaniem było przywiezienie Mesjasza Bożego do Jeruzalem. Tak się stało dwa tysiące lat temu w Jerozolimie. Jezus wjechał tryumfalnie do Jerozolimy na osiołku. Od tej pory osioł otrzymał znamię: dwie poprzeczne pręgi na grzbiecie przypominające krzyż. Kto nie wierzy niech sprawdzi!

A oprócz tego dostał jeszcze coś? Co potrafi Księdza osioł?
– Warszawskie Bielany pękają w kilku miejscach od śpiewu osła Franka. Ryk osła jest najcudowniejszym dźwiękiem, jaki znam. Jerycho zdobyto nie przy pomocy trąb, lecz przejmującego ryku osła. To był ryk w tonacji d-moll, która demoluje najtwardsze mury. To pieśń absolutnej wolności, tęsknoty, burzenia murów, sprzeciwu wobec głupoty. Marzę o tym, że kiedyś wejdę na ambonę nic nie powiem, tylko zaryczę na całe gardło coś jakby: HOSANNA! HOSANNA! HOSANNA! Wtedy każdy zrozumie. Potem zjadę po poręczy z ambony i wyruszę na wojnę. Z własnymi grzechami.

Dlaczego więc o osłach mówi się nie najlepiej?
– Osły możemy podzielić na dwie grupy. Są takie, które uważają, że palmy, płaszcze i radosne okrzyki są dla nich. Takie osły można poznać po tym, że mruczą sobie pod nosem: „Nareszcie, ktoś się na mnie poznał!”. To są, oczywiście, głupie osły (w skrócie GO). Mądre osły (w potocznej gwarze: MO) wiedzą, że wszelkie zaszczyty należą się tylko Jezusowi. 

To tak, jak ludzie…  W takim razie, jakim osłem Ksiądz chciałby być?
– Ksiądz jest osłem Pana Jezusa: niesie Komunię św. do chorego, zakrada się do szkoły, żeby głosić słowo Boże, albo siedzi na zydelku i ogarnia wieczność.  Chciałbym kiedyś zostać mądrym osłem i wozić na swym grzbiecie Jedynego Księdza, Jedynego Proboszcza, Jezusa Chrystusa. Chcę być w MO! Wot i wsio!