5 września mija 11. rocznica śmierci błog. Matki Teresy z Kalkuty, założycielki Zgromadzenia Misjonarek Miłości.

Była matką wszystkich ubogich i uciskanych i przywróciła nadzieję ludziom, którzy już jej nie mieli -Była darem dla Kościoła i świata, mówił o niej Jan Paweł II podczas uroczystości beatyfikacyjnych w Rzymie.

Błogosławiona Matka Teresa Matka Teresa, znana w Indiach jako "Anioł ubogich", zmarła 5 września 1997 r. w Kalkucie. Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną 19 października 2003 r. Proces beatyfikacyjny Matki Teresy był najkrótszy we współczesnych dziejach Kościoła.

Matka Teresa (Agnes Gonxha Bojaxhiu) urodziła się 26 sierpnia 1910 r. w Skopje (dziś Macedonia) w rodzinie albańskiej. W wieku 18 lat wstąpiła do irlandzkiego zgromadzenia loretanek i wyjechała do Indii. W 1948 r., po 20 latach życia zakonnego, postanowiła opuścić mury klasztorne, by poznać prawdziwą nędzę i nieść pomoc potrzebującym. Chciała pomagać biednym i umierającym w slumsach Kalkuty. Z myślą o nich zamieniła habit na sari - tradycyjny strój hinduski i założyła własne zgromadzenie - misjonarek miłości.

"Matka Teresa: obecna" - taki napis widnieje do dziś na drewnianej tabliczce u drzwi domu przy Lower Circular Road 54 w Kalkucie. - Matka jest zawsze z nami, modli się za nas, a jej siła w niebie jest jeszcze większa, niż za życia - mówi jej następczyni i wychowanka, siostra Nirmala. W kaplicy, w miejscu, które zwykle zajmowała Matka Teresa, ustawiono jej małą, marmurową statuetkę. Do grobu założycielki misjonarek miłości pielgrzymują rzesze pątników z całego świata. Choć Matka Teresa, najpopularniejsza katolicka zakonnica świata, nie żyje już 11 lat, jej duch i charyzmat są ciągle żywe w dziełach, które kontynuują siostry z jej zgromadzenia. Dla sióstr Matka jest ciągle żywa, potwierdza także arcybiskup Kalkuty, Henry D'Souza dodając, że stała się ona "integralna częścią dziejów ludzkości".

Obecnie w ok. 650 domach w 126 krajach pracuje prawie 5 tys. sióstr. W samych Indiach znajdują się 143 domy misjonarek miłości, 46 domów braci misjonarzy i dwa domy sióstr kontemplacyjnych. Pod opieką sióstr jest ponad milion chorych, w tym blisko 50 tys. trędowatych w 50 klinikach, a w ponad 20 hospicjach przebywało ponad 40 tys. nieuleczalnie chorych. Tylko na terenach byłego ZSRR działa 15 domów misjonarek miłości. Pierwszy dom w b. Jugosławii Matka Teresa otworzyła w Zagrzebiu w 1979 r., a potem w swoim rodzinnym Skopje (1980). - Dla mnie jest to akt wdzięczności za wszystko, co otrzymałam od rodziców, rodziny, parafii, miasta, od całego narodu albańskiego.

W Polsce zgromadzenie jest obecne od 1983 r. W jego placówkach w Zaborowie k. Warszawy, w Warszawie, Katowicach, Szczecinie i Łodzi żyje ok. 100 sióstr. Na temat działalności Matki Teresy ukazało się wiele prac, m.in. jej ojca duchownego, belgijskiego jezuity o. Henry'ego de Joly "Lo facciamo per Gesu" (Robimy to dla Jezusa) i książka do medytacji dla misjonarek "Rimanete nel mio amore" (Pozostańcie w moim sercu). W 1994 r. wyszła jej praca "Prosta droga" (wyd. polskie Verbinum 1996 r.). W tym samym roku w wydawnictwie Velar ukazała się obszerna biografia Matki Teresy pióra jej rodaka, albańskiego księdza Lusha Gjergija, wydana również po polsku.

Założycielka Zgromadzenia Misjonarek Miłości była laureatką licznych nagród m.in. najwyższych odznaczeń Indii, USA i b. ZSRR, nagród pokojowych: im. Jana XXIII (1971) i Nobla (1979), i Orderu Uśmiechu, przyznanego jej przez międzynarodową Kapitułę na wniosek dzieci z Włoch i Sycylii (1996). Była doktorem honoris causa prawa (1975) i medycyny (1981), miała także doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1996 r. otrzymała honorowe obywatelstwo USA.