Jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia rozpoczną się dwa procesy kanonizacyjne: karmelitańskiej tercjarki Kunegundy Siwiec oraz s. Teresy (Marianny) Marchockiej, karmelitanki i mistyczki z XVII wieku.(...)

Kunegunda Siwiec urodziła się 28 maja 1876 r. w Stryszawie. W wieku dwudziestu lat złożyła za zgodą spowiednika prywatny ślub czystości i w 1923 r. wstąpiła do Trzeciego (dziś Świeckiego) Zakonu Karmelitów Bosych. Nie umiejąca pisać, lecz potrafiąca czytać została obdarowana łaską słyszenia słów Pana Jezusa i możliwości rozmawiania z Nim. Treści rozmów przekazywała swojemu spowiednikowi, ks. Bronisławowi Bartkowskiemu (zm.1986), który wiernie je notował.

Podczas trwania działań wojennych w 1942 r. uczyniła ofiarę ze swego życia w intencji zachowania Stryszawy przed grożącą wiosce pacyfikacją i wywózką do Oświęcimia.

Zmarła w opinii świętości 27 czerwca 1955 r. Sławę jej świętości szerzy przede wszystkim Świecki Zakon Karmelitański oraz powołane w tym celu Towarzystwo Przyjaciół Kunegundy Siwiec.

Teresa (Marianna) Marchocka urodziła się 25 czerwca 1603 w Stróżach k. Zakliczyna. Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. W 1620 r., pokonując opór rodziny, wstąpiła do konwentu św. Marcina w Krakowie, gdzie otrzymała imię Teresa od Jezusa. W zakonie była mistrzynią nowicjatu i przełożoną fundacji we Lwowie, a potem w Warszawie.

Jest autorką pamiętników, znanych jako "Autobiografia mistyczna", którą pisała na polecenie spowiednika. Jest to pierwszy tego typu utwór w literaturze polskiej. Wzorowany był na dziełach mistycznych wielkiej reformatorki Karmelu św. Teresy z Awili.

Matka Marchocka opisuje w nim walkę z pokusami, m.in. porzucenia lub podpalenia klasztoru. Z czasem rozwinął się w niej dar odczytywania sumień, miała też wizje prorocze, m.in. związane z przyszłymi losami Polski. Zmarła 19 kwietnia 1652 r. w Warszawie w opinii świętości.