Czternaście nowych stacji Drogi Krzyżowej, prowadzącej z Nowej Słupi na Święty Krzyż, poświęcono 28 października.

Poświęcona została też i po 200 latach udostępniona zwiedzającym krypta grobowa, w której pochowany został m.in. książę Jeremi Wiśniowiecki.
Droga Krzyżowa prowadzi z kościoła w Nowej Słupi, Drogą Królewską do stóp klasztoru na Świętym Krzyżu.

Czternaście drewnianych stacji nawiązuje do tradycji ciesielskich z regionu świętokrzyskiego.

Historyczna Droga Krzyżowa wybudowana została na przełomie XVI i XVII wieku z inicjatywy opata Michała Maliszewskiego.

Zachowały się z niej jedynie dwie kapliczki, które można zwiedzać na Trakcie Królewskim tuż po wejściu do Puszczy Jodłowej od strony Nowej Słupi. Nowa Droga Krzyżowa odtworzeniem tej historycznej.

Kryptę z doczesnymi szczątkami księcia Jeremiego zdobią dwa obrazy autorstwa Franciszka Smuglewicza - reprodukcja "Bitwy pod Beresteczkiem" i portret Jeremiego ze słynnej galerii Korybutów w Wiśniowcu. Można tam także zobaczyć militarne eksponaty z epoki, w której żył Wiśniowiecki, w tym włócznię, szpadę i szyszak.

W drugiej krypcie znajdują się trumny 30 ojców benedyktynów, ułożone w rzędach jedna na drugiej. Nad wejściem do niej widnieje napis: "Przechodniu zatrzymaj się na chwilę".

Dla pielgrzymów zostało udostępnione wejście do podziemi od strony południowej klasztoru. Ojcom oblatom chodziło o to, by zwiedzający nie zakłócali modlitw i ceremonii w kościele. Kryptę w Kaplicy Oleśnickich na Świętym Krzyżu tylko w ciągu jednego roku zwiedziło ponad 200 tys. pielgrzymów.

Sanktuarium świętokrzyskie prowadzą ojcowie oblaci Maryi Niepokalanej. Jest ono najstarsze w Polsce i znajduje się w Górach Świętokrzyskich niemal na szczycie góry, zwanej Świętym Krzyżem, Łysą Górą lub Łyścem (595 m).

Do czasu obrony Jasnej Góry przed Szwedami było to główne miejsce pielgrzymkowe w Polsce. Według tradycji benedyktyńskiej, powtórzonej przez Jana Długosza, pierwszy kościół (rotundę) wzniosła tam Dąbrówka, natomiast opactwo benedyktyńskie miał założyć Bolesław Chrobry w 1006 r. Z kolei relikwiarz z cząstkami Drzewa Krzyża Świętego, według legendy, podarował klasztorowi w XII w. św. Emeryk, syn św. Stefana I, króla węgierskiego