Chłopcy przeprowadzili się niedawno z Gdańska do Krakowa. Pierwsza Msza w kościele w Krakowie nie wzbudza większego zainteresowania bliźniaków, ożywiają się i zaczynają uważniej słuchać dopiero, gdy podczas ogłoszeń ksiądz zachęca chłopców, by zostali… detektywami z zakrystii. I chociaż nie bardzo wiedzą, czym jest zakrystia, postanawiają – ku zdumieniu rodziców – pójść na zbiórkę.

W szkole czwartoklasiści nie zachowują się wzorowo. Chcąc zaistnieć w nowej klasie, dokuczają innym i przeszkadzają w prowadzeniu zajęć, zwłaszcza na religii. Tym większe musi być ich zdziwienie, kiedy na pierwszej zbiórce kandydatów na detektywów z zakrystii spotykają swojego katechetę. Ksiądz Dawid pozwala im zostać pod warunkiem, że będą zachowywać się cicho nie tylko w kościele, ale i na lekcjach w szkole. Przyszli ministranci przyjmują warunek księdza i razem z kolegą Wojtkiem regularnie uczestniczą w zbiórkach, gdzie poznają znaczenie wszystkiego, co dzieje się podczas Mszy, i zaczynają rozumieć trudne słowa, którymi posługuje się Liturgiczna Służba Ołtarza, jak silentium, turyferariusz i agapa.

Nie wszystko jednak idzie gładko. Pełna zabawnych wpadek bliźniaków opowieść o tym, jak służba ministrancka stopniowo przemienia szkolnych łobuzów, to historia o wytrwałości, przezwyciężaniu trudności i pięknej postawie przyjaciół wobec zniechęcenia Wojtka. Chłopcy uczą się odróżniać rzeczy ważne od nieistotnych i przekonują się, że „nie strój czyni kogoś detektywem z zakrystii, ale jego postawa życia”, a z każdej sytuacji zawsze jest jakieś wyjście. Wraz z odkrywaniem kolejnych „tajemnic” Eucharystii chłopcy zaczynają coraz więcej rozumieć, a udział we Mszy nie jest już dla nich nudnym obowiązkiem. Książka zapoznaje czytelnika z przedmiotami, szatami liturgicznymi, gestami i czynnościami kapłana i ministrantów podczas Mszy i świątecznych liturgii. I choć niektóre nazwy mogą wywoływać uśmiech, a wpadki braci nawet porządny śmiech, wiedza, jaką zdobywamy podczas lektury, pomaga w dobrym przeżywaniu Mszy. Można by powiedzieć, że zostajemy przeniesieni na „wyższy level” – z biernych obserwatorów zamieniamy się w świadomych uczestników. W książce znajdziemy też próbki działalności szatana, któremu nie podoba się szczera modlitwa i chce skłócić rodzeństwo i kolegów.

Oparta na osobistych wspomnieniach autora historia porusza też kwestię poszukiwania swojego miejsca w Kościele. Czytając o przygodach i przemianie przyjaciół, trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem księdza Dawida, że Bóg nie powołuje najlepszych uczniów czy najgrzeczniejszych, ale tego, kogo chce. Według swoich własnych kryteriów.