Dwie ojczyzny

Króluj nam, Chryste! To już nasze końcowe rozważanie dotyczące 10 zasad ministranta. Ostatnia z nich brzmi: Ministrant modli się za ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.

Każdy z nas ma podwójne obywatelstwo. Jak to możliwe? Przecież mam tylko jeden dowód osobisty albo paszport. Tymczasem wszyscy należymy do naszej ojczyzny ziemskiej, do Polski, ale również do ojczyzny wiecznej. Przypomina nam o tym św. Paweł Apostoł: „Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie” (Flp 3,20). Ministrant zatem powinien modlić się o to, by do Nieba się dostać. Zgodnie ze słowami Chrystusa troszczyć się o budowanie królestwa niebieskiego wokół siebie. Jednocześnie zabiegać o pomyślność dla ojczyzny ziemskiej i mądrość dla tych, którzy nią rządzą. Dla tego kraju, w którym się urodził, wychował i za który niedługo weźmie odpowiedzialność.

Ministrant jest patriotą, zna historię swojego kraju. A jest ona piękna, choć burzliwa. Ktoś powiedział, że jeżeli nie interesujesz się historią, to historia zainteresuje się tobą... Może więc lepiej wyjść jej naprzeciw.

Ministrant interesuje się losami ojczyzny, tak w przeszłości, jak i teraz. W jaki sposób? Broni jej symboli i dobrego imienia czy też, już jako pełnoletni, angażuje się społecznie i bierze udział w wyborach.

Z dziejami naszej ojczyzny związani są też jej patronowie. Na przestrzeni wieków szczególnie kilku świętych zasłużyło się dla jej dobra i teraz czcimy ich jako opiekunów naszego narodu. Przez ich wstawiennictwo powierzamy jej losy. Są to św. Wojciech i św. Stanisław (biskupi i męczennicy), św. Andrzej Bobola czy św. Stanisław Kostka, jeden z naszych ministranckich patronów. Warto o nich w czasie wakacji poczytać.

Ostatnia zasada przypomina nam, że ministrant służy ojczyźnie rzetelną pracą. Niektórzy z waszych starszych kolegów już pracują. Świadectwem nie tylko pracowitości, ale też wiary jest praca wykonywana solidnie i uczciwie. Praca zawodowa, ale i obowiązki domowe. Więcej o tym pisałem w poprzednim numerze.

Drodzy panowie ministranci! Na czas tegorocznych wakacji letnich życzę Wam wielu wspaniałych podróży, szczególnie po Polsce. Odkrywajcie jej piękno i przebogatą historię. Tym razem już nie ze szkolnych podręczników, ale „w terenie”, na własne oczy. „Mały Gość” proponuje na przykład wycieczki do kościołów zbudowanych na wzniesieniach, a niektóre nawet w górach. Warto poznać również ich historię i piękno.

Życzę Wam, abyście umieli się zachwycić polskimi krajobrazami, przysmakami regionalnych kuchni i urokami przyrody. Tak, by nie pasowały do Was słowa: „Cudze chwalicie, swego nie znacie”.