Mały Gość: Dlaczego przyjeżdża Pan do Lublina na piłkarskie mistrzostwa ministrantów?

Rafał Patyra: Pochodzę z Lubar-towa, to niedaleko Lublina, znam księdza Marcina Grzesiaka, który z prawdziwym rozmachem organizuje te mistrzostwa. Cieszę się, że mogę tu być. A piłka nożna wbrew pozorom może przyczynić się także do rozwoju duchowego. Mam mnóstwo takich przykładów z własnego podwórka.

No właśnie… Jest Pan trenerem 25-osobowej grupy „piłkarzy” pracujących w TVP.

Rzeczywiście, trenujemy razem w każdy piątek wieczorem na boisku Legii Warszawa. Naprzeciwko jest kościół. Mamy tam wynajętą salę i po treningu bardzo często przeskakujemy na drugą stronę ulicy, by „potrenować” naszego ducha :) Czasami zapraszamy gości, by nam coś dobrego i mądrego powiedzieli. Na najbliższych spotkaniach chcemy obejrzeć wspólnie film „Powołany”, a potem będziemy rozmawiać z twórcami tego dzieła.

Macie swojego księdza duszpasterza?

Jeszcze nie, ale ciągle szukamy. Nie jest łatwo znaleźć kapłana, który będzie zapalonym piłkarzem i regularnie będzie znajdował dla nas czas. Niebawem może nie wszyscy, ale na pewno kilku z nas chce dołączyć do drużyny Ducha Świętego, czyli wspólnoty Skała Pana w Magdalence.

Czy zdarzyło się, że ktoś do Waszej drużyny nie pasował?

Kiedyś trafił do nas chłopak mocno pogubiony. Po pierwszym zgrupowaniu chciałem go wyrzucić, bo jego zachowanie było, delikatnie mówiąc, nie najlepsze. Ale dałem mu szansę i… dziś jest moją prawą ręką. W ciągu kilku lat przeszedł drogę z piekła do nieba. W zeszłym roku cztery razy był w Medjugorju i razem ze mną chce dołączyć do wspólnoty.

Jak ważny jest Pan Bóg w Pana życiu?

Zostałem wychowany w katolickiej rodzinie, ale moja wiara była letnia. Dzięki Panu Bogu uzdrowiłem swoje małżeństwo, On mnie dotknął i dziś mogę powiedzieć, że moje życie z Bogiem tu zupełnie inny level.