Tak o Pieninach pisał Tadeusz Malicki w „Dunajcowych wodach”. To na pewno jeden z najpiękniejszych zakątków nie tylko Polski, ale i Europy. Niezbyt wysokie, ale zachwycające pięknem krajobrazu, z wielkim bogactwem roślin i zwierząt – niektóre z nich są niezwykle rzadko spotykane w naszym kraju. Można zobaczyć nawet tzw. endemity, czyli takie rośliny i zwierzęta, które nigdzie indziej poza Pieninami nie występują.

Przełom

Dunajec jakby przełamuje Pieniny na trzy części: Spiskie, Właściwe – między Czorsztynem a Szczawnicą z Trzema Koronami (982 m n.p.m.), najwyższym szczytem tej części Pienin – i Małe z Wysoką (1050 m n.p.m.), najwyższym szczytem w całych Pieninach. Najpiękniejsze są Pieniny Właściwe. Ten niewielki obszar długi na zaledwie 12 km i szeroki na 4–5 km jest niezwykły. Kształty tworzone przez skaliste szczyty, przepaściste wąwozy, kwieciste łąki, wiele miejsc widokowych, z których podziwiać można panoramy Tatr, Gorców czy wzgórz Beskidu Sądeckiego, to Pieniny Właściwe.

Sosna

Jednym z trzech najsłynniejszych miejsc widokowych w Pieninach, obok Wysokiego Wierchu i Trzech Koron, jest Sokolica. Na szczycie tej skały (747 m n.p.m.) rośnie słynna, pokrzywiona przez wiatr sosna – chyba najbardziej znane i najczęściej fotografowane drzewo w Polsce! U stóp wzgórza, opadającego niemal pionową ścianą, toczy swe wody najpiękniejsza górska rzeka – Dunajec, tworząc między pienińskimi skałami malownicze przełomy. Północne stoki Sokolicy porośnięte są lasem bukowo-jodłowym. Natomiast im bliżej szczytu, tym więcej sosen – leśnicy obliczają, że najstarsze mogą mieć nawet 500 lat! Gołe skały Sokolicy porastają górskie kwiaty: choćby astry alpejskie, chryzantemy Zawadzkiego, kokorycze żółtawe, omany plamiste czy smagliczki skalne. Poza pięknym widokiem przełomu Dunajca z Sokolicy – przy dobrej pogodzie – podziwiać można nawet piękną panoramę Tatr.

Sokoły

Nazwa szczytu pochodzi od sokołów wędrownych gniazdujących tu przed laty. Obecnie ten rzadko spotykany ptak drapieżny ma szansę znów zadomowić się w Pieninach poprzez tak zwaną reintrodukcję. Chodzi o to, by ponownie wprowadzić zwierzęta czy ptaki tam, gdzie kiedyś występowały, a z różnych względów wyginęły. By chronić ten wyjątkowy teren, jeszcze przed II wojną światową utworzono Park Narodowy w Pieninach, który razem ze Słowackim Rezerwatem Przyrodniczym był pierwszym w Europie pogranicznym parkiem narodowym. Od ponad 60 lat park istnieje jako Pieniński Park Narodowy.