Ja Cię rozumiem, ja Ci współczuję, bo w tym wieku samotność jest ciężka. Bardzo trudno mi pomóc Ci w tej sprawie, bo mam poważne obawy co do tej dziewczyny. Z całego serca życzę Ci, byście się polubiły, ale nie wkładaj w to zbyt wiele nadziei. Lepiej być miło zaskoczonym niż niemiło rozczarowanym. Martwi mnie, że ona zmienia szkołę z powodu nauki. Bo nauka może być tym, co Was będzie różniło. Skoro Ty jesteś zdolna i obowiązkowa, to mogą być kłopoty z płaszczyzną porozumienia. Ale życzę Ci, by tak nie było. Życzę, byście sie dogadały. Inna sprawa, która mnie martwi, to fakt, że chcesz mieć jedną, jedyną przyjaciółkę, byście były we dwie. Otóż to się zdarza bardzo rzadko i o wiele lepszy jest taki model, by mieć wiele koleżanek, przyjaciółek.
Przyjaźni nie można zaplanować. Przyjaźni się nie deklaruje. Przyjaźń wymaga czasu, bo nagle coś się dzieje, że dwie osoby dobrze się dogadują. Dlatego bądź cierpliwa, chociaż wiem, jak o to trudno.
Uważaj na siebie, by w marzeniu o przyjaźni nie starać się tak ją oczarować, że będziesz ją naśladowała i przestaniesz być sobą.
Na początek niech będzie dobrą koleżanką z ławki. Nie zawłaszczaj jej , tylko jak najwięcej rozmawiaj, by ją poznać i zdecydować, co dalej. No i najważniejsze- dwie osoby muszą marzyć o przyjaźni.
Twoja nerwowość w domu, podniesiony ton to skutek wielkiej burzy hormonalnej, którą właśnie zaczynasz przechodzić. Szukaj swoich sposobów na pozbycie się złych emocji. Ruch, bieganie albo muzyka, granie. Może coś innego. Czasami po prostu zacisnąć pięści i policzyć do 10. Takie nerwy to nie Twoja wina, po prostu staraj się panować, a jeśli się nie udaje i wybuchasz, potem przeproś i się śmiej.
Śmiech to najlepsze lekarstwo na różne dolegliwości. Śmiechem i pogodą ducha możesz zdobyć przyjaciół.

Zadaj pytanie:

kochaneproblemy@malygosc.pl