K to nie podróżował palcem po mapie, ten nie wie, czym są prawdziwe podróże. Najciekawsze są małe plamki ukryte pośrodku oceanu. Sekretne i niedostępne dla biur turystycznych. Zanim wielcy żeglarze odkrywali nieznane wyspy, najpierw wędrowali po mapach. A niektórzy, gdy dopływali do lądu, zerkali w kalendarz. Nadawali wtedy bezludnej ziemi święte imię.

Wyspa Świętego Tomasza

Niedaleko wybrzeży Gabonu, tuż nad równikiem leży mało znane państwo: Wyspy Świętego Tomasza i Książęca. Niech nikogo nie zmyli nazwa. Wysp jest pięć, a nie dwie. Pod względem wielkości ten nieduży kraj jest na 171. miejscu na świecie. I nie wiadomo, na którym pod względem atrakcyjności. To na pewno piękny zakątek Ziemi. Plaża piaszczysta, trawa bujna, soczysta i do tego – jak to na wyspach – palmy kokosowe. Stolicą państwa, leżącą na Wyspie Świętego Tomasza, jest São Tomé, co po portugalsku znaczy... Święty Tomasz. Trudno nie zauważyć na wyspie Pico de São Tomé, czyli najwyższego szczytu sięgającego 2024 metrów nad poziomem morza. Taką samą wysokość ma popularna wśród narciarzy słowacka góra Chopok. Na Wyspie Świętego Tomasza raczej nie da się zjeżdżać na nartach, bo przez okrągły rok pogoda jest tam taka, jak u nas w sierpniu. Upalnie było tam też cztery dni przed Bożym Narodzeniem, kiedy w 1471 roku pierwsi ludzie stanęli na wyspie. Byli to portugalscy żeglarze, Pedro de Escobar i João de Santarém. Kościół wspominał tego dnia św. Tomasza Apostoła. nazwa: Wyspa Świętego Tomasza lokalizacja: Ocean Atlantycki ludność: 145 tys. mieszkańców data odkrycia: 1471 r.

Wyspa Świętej Heleny

Obecnie na Wyspie Świętej Heleny żyje niecałe cztery tysiące osób. Jak ich nazwać… Wyspiarze Świętej Heleny? Mieszkańcy mówią o sobie… „święci”. Na pewno nie są tak znani jak Napoleon Bonaparte, który dwieście lat temu wylądował na wyspie… za karę. Wtedy właścicielami byli Brytyjczycy, choć wyspę odkryli żeglarze z Portugalii. João da Nova zszedł na bezludny ląd 21 maja 1502 r., we wspomnienie św. Heleny. „To dobra nazwa dla wyspy” – pomyślał żeglarz. Na Wyspie Świętej Heleny wykute są w skale strome schody prowadzące na szczyt wzgórza. 699 stopni. To tak zwana „Drabina Jakuba”. Kto wejdzie na samą górę, dostanie wspaniałą nagrodę – niezwykły widok. A może nawet wypatrzy sieweczkę atlantycką, ptaka widocznego również w herbie wyspy. Na Oceanie Atlantyckim leży też Wyspa Wniebowstąpienia – jak sama nazwa wskazuje, odkryta w święto Wniebowstąpienia Pańskiego. Obie wyspy dzieli mniej więcej ta sama odległość co Warszawę i Rzymu. nazwa: Wyspa św. Heleny lokalizacja: Ocean Atlantycki ludność: 3,8 tys. mieszkańców data odkrycia: 1502 r.

Wyspa Świętego Marcina

Nad głowami plażowiczów do lądowania podchodzi wielki boeing. Leci tak nisko, jakby chciał usiąść na piasku. To codzienny obrazek z Wyspy Świętego Marcina (widoczny na zdjęciu poniżej). Pas lotniska zaczyna się tuż za plażą. 11 listopada 1493 r., w dniu świętego Marcina z Tours, na wyspie nikt się raczej nie opalał. Żyli tam wtedy Indianie. Tamtego dnia do brzegu przybił statek Krzysztofa Kolumba. W późniejszych wiekach wyspa należała kolejno do Hiszpanii, Anglii, Francji, Holandii. Dziś można stanąć tu jedną nogą we Francji, a drugą w Holandii. Tak jest od 1648 roku. Dlatego północna (francuska) część wyspy nazywa się Saint-Martin, a południowa (holenderska) to Sint Maarten. Wyspa Świętego Marcina jest najmniejsza wśród wysp należących do dwóch krajów. Jeśli ktoś wybierze się na bardzo długi spacer wzdłuż brzegu, po niespełna 70 kilometrach wróci do miejsca, z którego wyruszył. nazwa: Wyspa Świętego Marcina lokalizacja: Ocean Atlantycki, Morze Karaibskie ludność: 75 tys. mieszkańców data odkrycia: 1493 r.

Wyspa Świętego Pawła

Ta maleńka wysepka to skalisty szczyt wygasłego wulkanu. Liczba mieszkańców – zero. Mowa oczywiście o ludziach, bo na Wyspie Świętego Pawła żyją na przykład kotiki subantarktyczne oraz południowe słonie morskie. Nazwa tych ssaków wskazuje położenie na mapie – gdzieś przed Antarktydą, czyli na południu. Zjawiają się tu jeszcze zagadkowe ptaki… Pomarańczowy dziób, czerwone oczy, nieco wyżej kilka żółtych piór, reszta upierzenie przypomina elegancki frak. Co to takiego? Pingwiny skalne. Wyspa Świętego Pawła na Oceanie Indyjskim została odkryta w 1559 r. Nie należy jej mylić z innymi Wyspami Świętego Pawła na Morzu Śródziemnym, Oceanie Atlantyckim albo na Morzu Beringa. Obecnie zarządza nią Francja. Co ciekawe, siedziba zarządcy znajduje się w mieście Święty Piotr, na wyspie Reunion, która na początku nazywała się… Wyspą Świętej Apolonii. nazwa: Wyspa św. Pawła lokalizacja: Ocean Indyjski ludność: Bezludna data odkrycia: 1559 r.