Wielki pożar Londynu wybuchł drugiego września 1666 roku. Pierwsza zapaliła się piekarnia przy Pudding Lane. Wiatr błyskawicznie przeniósł ogień na sąsiednie budynki. Płomienie szalały po drewnianej zabudowie miasta przez 3 dni. Zniszczonych zostało dwie trzecie miasta. Straty materialne były ogromne, ale ludzi zginęło tylko 6 osób. Ogień wytępił zaś większość miejskich szczurów, które w przed pożarowym Londynie powodowały epidemie dżumy. Zniszczeniu uległa też katedra świętego Pawła. Już rok później parlament uchwalił podatek węglowy na rzecz odbudowy miasta. Paradoksalnie dzięki zniszczeniu tylu budynków, odbudowę można było przeprowadzić używając jako materiał kamień i cegłę, a także poprawiając warunki sanitarne budynków. 

Dla upamiętnienia 350 lat od wielkiego pożaru w mieście zorganizowano wiele atrakcji, a katedra, która w czasie pożaru ucierpiała jest na szczęście dziś tylko światłem znów podpalona.