Zapewniam Cię, że przez najbliższe 30 lat nie ubędzie obowiązków. Ale też chylę czoła, bo przecież wiem, że od naszych uczniów wymaga się wyjątkowo dużo. O tym, by żyć tu i teraz pisali ojcowie pustyni, czyli pierwsi chrześcijańscy mnisi. Ale nie miałam o tym pojęcia, sama do tego doszłam. I jeszcze jedna rada z mojego życia- nigdy niczym nie martwię się na zapas. Skupiam się na tym, co w danej chwili robię i nie myślę, że do wieczora trzeba jeszcze tyle załatwić Ciągle doskonalę swoją organizację pracy domowej, zawodowej, rodzinnej itd. Gdy przede mną trudny dzień, to działam w każdej chwili tak, jakby tego natłoku nie było, wtedy się idzie jak burza i sam potem człowiek nie wie, jak wszystko ogarnął. I jeszcze jedno- nie użalać się nad sobą, że jest tyle obowiązków, tylko je sprawnie załatwiać, w tempie, bez ględzenia, energicznie. Masz dobre postanowienia wielkopostne.  Podam Ci przykład z życia, który pokazuje, że nie trzeba się zamartwiać, że wszystko można pozytywnie interpretować. Miałam kilkoro małych dzieci i poszłam do koleżanki zobaczyć ich nowe mieszkanie. Wchodzę, ona radosna, jej dzieci biegają wesoło, zapraszają moje do zabawy, luz w domu. W kuchni masakra, wszystko w fioletowych plamach, a koleżanka rozbawiona opowiada, że wybuchły jej zaprawiane słoiki z kompotem jagodowym. Nowe ściany w plamach, a ona się cieszy, że momencie wybuchu nie było w kuchni ani jej, ani żadnego dziecka. Od tego dnia zaczęłam pracować nad swoim podejściem do życia. Drugi impuls popłynął od mojej cioci, która w tym właśnie czasie wyjechała na zachód. Napisała, że życie się toczy i sama nie wiem, jak je opisać. Bo może wybrać same trudne sprawy i się użalać, a może też wybrać te dobre. Więc pisze, że życie się toczy normalnie, raz lepiej, raz trudniej. Głowa do góry, nie ślepnij na to, co dobre i piękne wokół Ciebie.

Zadaj pytanie:

kochaneproblemy@malygosc.pl