Dawno temu przy ołtarzu…

MGN 03/2016

publikacja 12.05.2016 12:40

Czyli jak i komu kadzidło kadziło i dlaczego mszał jest taki ciężki.

XVI-wieczny trybularz (kadzielnica) fundacji Jana Branickiego dla kościoła pw. Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach (obecnie w muzeum na Zamku Królewskim w Niepołomicach) XVI-wieczny trybularz (kadzielnica) fundacji Jana Branickiego dla kościoła pw. Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach (obecnie w muzeum na Zamku Królewskim w Niepołomicach)
wirtualne muzea małopolski

Kadzidło

☻ W starożytnym świecie pogańskim Najpierw. Palenie żywicznych ziaren lub innych wonnych substancji na rozżarzonym węglu związane było z przepędzeniem niemiłego zapachu nieświeżego powietrza. W pałacach królewskich, gdzie przebywały tłumy dworzan, a wentylacja nie była jeszcze znana, spalano kadzidło, by w pomieszczeniu, w którym przebywał monarcha, nie śmierdziało. Później. Kadzidło było używane jako oznaka czci wobec władcy. Jeszcze później. Kadzidło palono w świątyniach pogańskich przed posągami bóstw. ☻ W czasach Starego Testamentu Kadzidło palono w świątyni jerozolimskiej w Miejscu Najświętszym. Unoszący się w górę dym symbolizował modlitwy Izraelitów kierowane do Boga. Ofiarę kadzielną składał na przykład Zachariasz, ojciec Jana Chrzciciela, w chwili, gdy dowiedział się, że będzie miał syna. ☻ W czasach chrześcijańskich Najpierw. Przez pierwsze trzy wieki chrześcijanie wcale nie używali kadzidła, bo nie chcieli być podobni do pogan palących je na ołtarzach bożków. Później. Od VI wieku zaczęto używać kadzidła jako wyrazu czci wobec Boga. Dzisiaj. Używa się kadzidła wszędzie tam, gdzie przejawia się obecność Pana Jezusa. Okadza się więc Ciało i Krew Pana Jezusa, księgę Ewangelii, kapłana, zgromadzony lud. Okadza się też ołtarz i krzyż jako symbol Chrystusa.

Mszał

☻ W pierwszych wiekach chrześcijaństwa jedyną księgą liturgiczną było Pismo Święte. Ministranci mieli się dobrze – nie mogli się pomylić, podając księgę. ☻ Od VIII w. teksty liturgiczne, przeznaczone dla kapłana, spisywane były w tzw. sakramentarzach. Dla ministrantów zaczynają się trudne czasy – są już dwie księgi i o pomyłkę nietrudno. ☻ W XII w. pojawiły się księgi, zwane mszałami, które zawierały nie tylko teksty modlitw, ale również teksty czytań mszalnych. Od tego czasu ministranci muszą być mocni. ☻ Po Soborze Trydenckim z polecenia papieża Piusa V został wydany w 1570 r. Mszał Rzymski. Mszał ten w języku łacińskim używany był przez 400 lat. 400 lat to szmat czasu – ministranci mogli się przyzwyczaić do mszału. ☻W 1970 r. papież Paweł VI ogłosił nowy Mszał Rzymski. Był napisany po łacinie. Potem został przetłumaczony na język polski i inne języki narodowe. Mszał używany obecnie jest „młodzieniaszkiem” w porównaniu z poprzednim, który był czterechsetletnim staruszkiem.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.