II powstanie rozpoczęło się w nocy z 19 na 20 sierpnia. Towarzyszył mu strajk generalny w śląskich zakładach. Celem powstania było usunięcie niemieckich bojówek z tereny plebiscytowego, które siały terror wśród ludności. Na czele powstania stanął Alfons Zgrzebniok. Powstańcy szybko opanowali szereg miejscowości nie atakując jednak większych miast. Stacjonowały w nich garnizony wojsk alianckich, czyli Francuzi, Włosi i Anglicy, które strzegły porządku na terenach objętych plebiscytem, czyli powszechnym głosowanie ludności czy chcą należeć do Niemiec, czy do odrodzonej Polski.

25 sierpnia na rozkaz dowództwa powstania zaprzestano walk, po tym gdy Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa na Górnym Śląsku nakazała rozwiązanie niemieckiej policji porządkowej Sicherheitspolizei, zwanej Sipo. W jej miejsce powołano Apo, czyli Abstimmungspolizei. Składała się ona po równo z Polaków i Niemców i była policją plebiscytową. Powstanie było zwycięskie dzięki temu że osiągnęło wszystkie swoje cele, choć nie był to koniec walk o polski Śląsk.