Polska nie jest jedynym krajem na świecie, który uznaje Matkę Boga za swoją patronkę i królową, ale właśnie Maryja nasz naród wybrała i to objawiła. Od kilkuset lat królowie, politycy i zwykli ludzie przybywają na Jasną Górę, by Ją prosić, by Jej dziękować, by Ją czcić. Jasna Góra od wieków była miejscem szczególnym. Tu bije serce Polski.

Król na kolanach

Cofnijmy się do XVII wieku, kiedy prawie całość ziem Rzeczy pospolitej zajęli Szwedzi. Po słynnym najeździe w 1655 roku odstąpili od murów Jasnej Góry, ale wciąż zajmowali prawie cały teren Rzeczypospolitej. Król Jan Kazimierz postanowił Maryję poprosić o pomoc. We Lwowie, jednym z nielicznych miast niezajętych przez wroga, rok później, klęcząc przed obrazem Matki Bożej Łaskawej mówił: „Ciebie dziś za Patronkę moją i za Królową państw moich obieram”. Wydarzenie to było niezwykłe. – Król kłania się przed Królową, ważniejszą od niego – mówi o. Jerzy Tomziński, paulin, wieloletni przeor Jasnej Góry. W świadomości narodu potęga Maryi łączyła się z Jej Jasnogórskim wizerunkiem. – Kolejni królowie przybywali tutaj nie tylko po to, aby prosić o łaski, ale by składać Jej hołd jako królowej – dodaje zakonnik. Podczas długich lat utraty niepodległości Polacy żarliwie modlili się do Królowej Korony Polskiej i pielgrzymowali na Jasną Górę, gdzie czuli się wolni.

Osiem sukienek i korona

Aby dojść do tronu Matki Bożej królującej na Jasnej Górze, trzeba przejść przez kilka bram, potem przez przedsionek i salę główną wiodącą do kaplicy – sali tronowej, i tronu, czyli ołtarza. Na ścianach wisi tysiące wotów – to znaki wdzięczności za wysłuchane modlitwy, dary od królów, wodzów, rycerzy, ludzi wybitnych i zwykłych. W samej kaplicy jest ich 13 tysięcy. W 1717 r. jasnogórski obraz został koronowany i ozdobiony specjalnymi sukienkami, zrobionymi z darów pielgrzymów. Była to pierwsza w historii koronacja Jezusa i Jego Matki na prawie papieskim poza Rzymem. W 1910 r. (po kradzieży pierwszych koron) odbyła się druga koronacja, trzecia w 1966 r. Kolejne korony założono w 2005 r. (korony „Totus Tuus”, które dzień przed śmiercią pobłogosławił i ofiarował św. Jan Paweł II) i 2010 r. Nowym koronom towarzyszyły też nowe sukienki. Jest ich osiem. Każda wykonana z drogich kamieni, złota i srebra, każda ma piękną nazwę, np.: bursztynowa, rubinowa, wierności, milenijna. Maryja otrzymała też insygnia królewskie: berło i jabłko, od polskich kobiet jako podziękowanie za zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej w 1920 r.

Święto

Na mocy dekretu papieża Piusa X z 1908 r. w pierwszą niedzielę maja w archidiecezji lwowskiej i diecezji przemyskiej zaczęto obchodzić święto Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej. W tych diecezjach można było do Litanii Loretańskiej dodać wezwanie: „Królowo Korony Polskiej”. W 1920 r. papież Benedykt XV rozszerzył zezwolenie na cały kraj. Po II wojnie światowej wezwaniu nadano brzmienie: „Królowo Polski”. W czasie niewoli po II wojnie światowej uwięziony przez komunistów kard. Stefan Wyszyński, prymas Polski, napisał ponowienie ślubów narodu, a 26 sierpnia 1956 r. na Jasnej Górze złożyło je około miliona wiernych. Każde wezwanie kończono słowami: „Królowo Polski, przyrzekamy”. W 1962 r. NMP Królowa Polski została ogłoszona główną patronką Polski przez papieża Jana XXIII, a jej święto przeniesiono na 3 maja.

Matka Boża Częstochowska

Ikona Matki Bożej Częstochowskiej pochodzi prawdopodobnie z XIII w. Nie wiadomo dokładnie, kto, gdzie i kiedy obraz namalował. Wizerunek wykonano techniką temperową na połączonych trzech lipowych deskach. Maryja przedstawiona jest jako Hodegetria (Przewodniczka), czyli Ta, która wskazuje na Jezusa. Korony zostały nałożone Matce Bożej Częstochowskiej podczas koronacji w 1717 r. Początkowo mocowano je na ikonie. Teraz znajdują się na sukienkach i nie dotykają obrazu. Wizerunek odsłaniany i zasłaniany jest przy dźwięku tzw. intrad królewskich.

Paulini

Sanktuarium jasnogórskim opiekują się ojcowie paulini, czyli Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika. Przez kilkaset lat był to przede wszystkim zakon pustelniczy, założony w XIII w. na Węgrzech. Do Polski paulini (ojcowie w białych habitach) przybyli w XIV w. Podczas zaborów, po częściowej likwidacji klasztorów, pozostały tylko dwa: na Jasnej Górze i na Skałce w Krakowie. Z czasem dzięki opiece paulinów nad wieloma sanktuariami maryjnymi, paulini kojarzeni są z Matką Bożą. Obecnie główna siedziba paulinów znajduje się w Polsce na Jasnej Górze.