Nikt nie spodziewał się, że życie tego chłopca, dziecka Karola i Emilii Kaczorowskiej   będzie wyjątkowym darem dla Kościoła i całego świata.

Po tym, jak Karol ukończył gimnazjum w Wadowicach, zaczął studia w Krakowie na wydziale polonistyki. Podczas okupacji pracował w kamieniołomach zakładów chemicznych „Solvay”. Był też jednym z organizatorów konspiracyjnego teatru, w którym był i aktorem. i reżyserem. Jednak jeszcze podczas wojny, w 1942 r. postanowił zmienić swą życiową decyzję i zaczął studia teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jednocześnie wstąpił do seminarium duchownego. Jako ksiądz pracował potem w parafii Niegowić i w parafii św. Floriana w Krakowie.

Miał zaledwie 38 lat gdy przyjął święcenia biskupie. Był najmłodszym biskupem w Polsce. Dziewięć lat później mianowano go kardynałem.

Papieżem został 16 października 1978 r. na 26 lat. Przybrał wtedy nowe imię: Jan Pawła II.

Odbył 104 pielgrzymki. Z Ewangelią i swym przesłaniem dotarł niemal do wszystkich zakątków świata, choć nie wszędzie przyjmowano go życzliwie. Nie udało się na przykład papieżowi odwiedzić Rosji – nad czym bardzo ubolewał – mimo, że wiele razy próbował nawiązać kontakt z prawosławnymi duchownymi.

Papież dwa razy przyjmował jednak w Watykanie Michaiła Gorbaczowa, niewierzącego polityka, autora wielkich zmian, tak zwanej pierestrojki w Rosji, który wiele lat po obaleniu  Muru Berlińskiego przyznał: „To nie byłoby możliwe bez Jana Pawła II”.

Ojciec Święty zawsze miał otwarte serce na wszelką niesprawiedliwość, czy to w dalekiej Rwandzie, czy wobec losu zabijanych dzieci jeszcze przed urodzeniem.

Jan Paweł II wydał 14 encyklik, napisał ponad 40 listów apostolskich kilkanaście książek.

Wciąż dla setek tysięcy ludzi na całym świecie jest największym autorytetem.