G ier planszowych jest sporo. Od klasycznych typu „Monopol” czy „Eurobiznes”, „Scrable”, „Człowieku, nie irytuj się” (zwanej też „Chińczykiem” po warcaby, szachy itd. Jedne strategiczne, inne logiczne, a jeszcze inne przygodowe – każdy znajdzie coś dla siebie. Gra planszowa ma tę zaletę, że jest gotowym zestawem. Wystarczy rozłożyć planszę, wszystkie akcesoria, poznać reguły i można grać. Zabawa jest wyśmienita, w czasie rozgrywki poznajemy osoby, z którymi gramy, realnie, a nie wirtualnie. Szczególnie wtedy, gdy zaczyna się rywalizacja albo gracze muszą ze sobą współpracować. Ale nie o tym chciałam pisać, chociaż do „planszówek” zachęcam. Co jednak zrobić, gdy nawet planszówek nie ma pod ręką? Można zagrać w gry, które da się zrobić z tego, co akurat jest pod ręką. Dodatkowy ich plus jest taki, że za zgodą wszystkich graczy można zmieniać reguły, wymyślać nowe etapy i stopnie trudności. Nieraz w takie gry grywałam ze znajomymi, doskonale się przy tym bawiąc. Najlepsze jest to, że mimo nieskończonej ilości gier w internecie w warunkach ekstremalnych są one nadal ciekawą rozrywką towarzyską. Oto jedna z nich.

Sztule – gra zręcznościowa

Inne nazwy tej gry to hacele, krypcie lub koble. Nazwa hacele pochodzi od metalowych elementów podkowy końskiej, którymi w taką grę można było zagrać. Gra ćwiczy zręczność i refleks. Może w niej wziąć udział dowolna ilość graczy, a w razie kryzysu towarzyskiego w sztule czy hacele możemy zagrać sami ze sobą.

Co jest potrzebne?

5 niewielkich elementów mniej więcej wielkości tradycyjnej kostki do gry. Mogą to być kamienie, większe nakrętki do śrub lub inne elementy, które akurat mamy pod ręką. Najłatwiej będzie skompletować 5 mniej więcej równej wielkości kamieni.

Jak grać?

Gra podzielona jest na zadania. W każdej kolejce gracz musi wykonać jedno, coraz trudniejsze zadanie. Jeśli się uda, przechodzi do następnego. Jeśli nie, w kolejnej rundzie powtarza zadanie.

Pierwsza kolejka – Jedynki

Gracze siedzą w kole i po kolei wykonują pierwsze zadanie. Kolejno każdy bierze do ręki 5 sztuli (kamieni, nakrętek) i rozrzuca je na ziemi lub stole. Następnie wybiera jeden i podrzuca. Kiedy kamień jest w powietrzu, tą samą ręką szybko zabiera jeden z kamieni leżących na ziemi i stara się złapać ten, który podrzucił. Na koniec tych akrobacji w dłoni powinien mieć 2 kamienie. Jeśli się uda, kamień zabrany z ziemi odkłada na bok. W kolejnych rzutach po kolei zbiera resztę kamieni, czyli jeden w górę, drugi zabiera i łapie podrzucony. Każdy kamień zabrany z ziemi odkłada na bok. I tak kolejno z czterema kamieniami (piąty jest podrzucany). Jeśli się uda – przechodzi do następnego zadania. Jeśli nie udało się zebrać czterech kamieni, zadanie trzeba powtórzyć w następnej kolejce. Gracz przerywa swoją rundę, gdy nie uda mu się złapać podrzucanego kamienia. Wszystko wykonujemy jedną ręką.

Druga kolejka – Dwójki

Rundę rozpoczynamy podobnie, rozrzucając wszystkie sztule (kamienie). Wybieramy jeden, którym będziemy rzucać. Tym razem jednak zamiast jednego trzeba zgarnąć do ręki dwa kamienie jednocześnie. Kolejność powinna być taka: podrzucamy wybrany na początku kamień. Gdy jest w powietrzu, zgarniamy dwa kamienie i łapiemy lecący w dół. Ostatecznie w dłoni powinny być 3 kamienie. Jeśli się uda, 2 kamienie zgarnięte z ziemi odkładamy na bok. Rzut powtarzamy, zgarniając pozostałe dwa kamienie. Po wykonaniu tych dwóch rzutów – przechodzimy do trzeciej rundy.

Trzecia kolejka – Trójki

Wszystko odbywa się podobnie jak w poprzednich rundach. Różnica polega na tym że podrzuciwszy kamień w górę, musimy zebrać z ziemi jednocześnie 3 kamienie. Jeśli się uda, w kolejnym rzucie jest już łatwiej. Na ziemi pozostał tylko jeden kamień.

Czwarta kolejka – Czwórki

Znowu wyrzucamy z garści kamienie, wybieramy jeden, który będziemy podrzucać. A z ziemi lub ze stołu trzeba zebrać cztery kamienie za jednym ruchem. Na koniec w naszej dłoni powinno się znaleźć 5 kamieni.

Piąta kolejka – Mostek

Ta runda jest inna niż poprzednie. Z jednej dłoni układamy mostek (grzbietem do góry). Kamienie rzucamy przed mostkiem. Następnie wybieramy jeden, którym będziemy rzucać. Tym razem podczas rzutu kamienia w górę, pozostałe trzeba po kolei przesunąć pod mostkiem. Prawdziwi mistrzowie potrafią przesunąć naraz wszystkie 4 ka- mienie. Ten gracz, który najszybciej skończy wszystkie zadania, wy- grywa. Na tym etapie gra mogłaby się zakończyć. Ale można wymyślać jeszcze inne sprawności. Często grałam ze znajomymi dalej. Łapaliśmy 5 kamieni w garść tak, aby wierzch dłoni był na górze. Potem trzeba było podrzucić wszystkie kamienie, dłoń szybko rozprostować tak, aby jak najwięcej kamieni wylądowało na wierzchu dłoni. Tu można grać na dwa sposoby. Punkt zdobywamy za każdy kamień, który wylądował na wierzchu dłoni. Albo w kolejnych rundach na dłoni musi wylądować najpierw jeden kamień, potem dwa, trzy, cztery, a na końcu wszystkich pięć.

Trudne?

Na początku zadania mogą wydawać się nie do zrobienia, ale z czasem nabierzemy wprawy. Wystarczy poćwiczyć. Bardzo pomaga obserwowanie przez cały czas podrzucanego kamienia. Te z ziemi można zbierać po omacku, na wyczucie, bez patrzenia. Spróbujcie: )

Gra w kropki

Potrzebne są kartka w kratkę i dwa długopisy, mazaki lub kredki w dwóch kolorach. Gra polega na tym, że gracze na zmianę stawiają kropki na krzyżujących się liniach kratek. Zadaniem gracza jest otoczenie kropek przeciwnika. Kropki trzeba tak stawiać, aby można je było połączyć linią. Tak otaczamy przeciwnika. Kropki można łączyć po przekątnych lub po liniach kratek. Na koniec każdy z graczy oblicza, ile kropek przeciwnika udało mu się otoczyć. Wygrywa ten, kto otoczył większą ich ilość.