świętego Antoniego Padewskiego

  Pewnego dnia do furty klasztornej zapukali bracia, uczniowie świętego Franciszka z Asyżu. Wędrujący żebracy szli do Maroka, by… głosić Ewangelię muzułmanom. Kompletne szaleństwo, grubo ponad tysiąc kilometrów na piechotę. To tak jakby z Zakopanego iść do Gdyni i z powrotem. Ks. Ferdynand był zdumiony. Franciszkanie mieli przed sobą bardzo długą, niezwykle niebezpieczną drogę i ani grosza przy sobie.To spotkanie wszystko zmieniło w życiu ks. Ferdynanda. Tak zachwycił się św. Franciszkiem i tym, jak żyli franciszkanie, że postanowił do nich dołączyć. I właśnie wtedy przyjął imię Antoni. Wszystko, co miał, rozdał ubogim i bez grosza ruszył w drogę. Głosił Ewangelię od miasta do miasta. A jego kazania porywały tłumy.

Powrót do serwisu