Żywa drabina

Kamil Szczurski

|

MGN 09/2005

publikacja 24.03.2012 17:16

Tuż po urodzeniu ma prawie dwa metry. Kiedy dorośnie – nawet sześć. Ta żywa drabina słynie z łagodnego usposobienia i wielkiej gracji.

Żywa drabina fot. COREL

Życie w Afryce to normalne warunki dla żyrafy, ale bardzo często mieszkają one w ogrodach zoologicznych na całym świecie. Przy odpowiednio dużym wybiegu, można zobaczyć, jak ciekawie się poruszają. Na przemian stawiają dwie lewe i dwie prawe nogi. To tak zwany inochód.

Giętka szyja
Niezwykle długa szyja żyrafy zbudowana jest – jak u większości ssaków – z siedmiu kręgów. Są one jednak bardzo wydłużone i specjalnie połączone. Dzięki temu szyja jest niezwykle giętka. Pozwala żyrafie nie tylko sięgać po ulubiony przysmak – liście z wierzchołka drzewa akacjowego – ale także podnieść z ziemi marchewkę. Podobno żyrafa potrafi dotknąć głową wszystkich części swojego ciała.

Wielkie serce
Równie niezwykły jak szkielet, jest układ krwionośny żyrafy. Jej serce dostarcza krew do mózgu znajdującego się trzy i pół metra wyżej. Stąd ścianki serca żyrafy mają grubość 7 centymetrów. Ta potężna pompa bije 170 razy na minutę i wytwarza ciśnienie niemal trzy razy wyższe niż u człowieka. Krew do mózgu dostaje się tętnicą o średnicy 2,5 centymetra (tyle, ile rurka wodociągowa). Wraca żyłą o specjalnych zastawkach, dzięki którym żyrafa, pochylając głowę nie dostaje udaru. Cały układ przystosowany jest do gwałtownych zmian ciśnienia. Różnica między żyrafą schyloną a wyprostowaną wynosi 6 metrów.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.