W październiku minionego roku proponowaliśmy modlitwę różańcową w intencji prześladowanych chrześcijan. Wtedy na mapie świata zaznaczyliśmy tylko (!) 31 krajów, w których za przyznanie się do Chrystusa grozi śmierć, a jest tych krajów ponad 70. Modlitwa za prześladowanych chrześcijan jest wciąż aktualna.
Kilka dni temu dziennikarz „Rzeczpospolitej” opisał historię 34-letniego Josefa Nadarchaniego, kapłana Kościoła ewangelickiego w Iranie, którego skazano na śmierć, bo odmówił wyrzeczenia się chrześcijaństwa i przejścia na islam. A prześladowanie zaczęło się trzy lata temu, gdy Nadarchani zaprotestował przeciwko przepisom nakazującym wszystkim dzieciom czytanie wersetów Koranu w szkole.

Mimo, że w Iranie zgodnie z konstytucją obowiązuje wolność wyznania, w dwóch kościołach chrześcijańskich 10 lutego zakazano sprawowania liturgii w języku perskim, czyli urzędowym języku Iranu. Nabożeństw po persku nie wolno odprawiać w piątek, który w muzułmańskim Iranie jest dniem wolnym od pracy. W niedzielę natomiast wolno, ale tego dnia do kościoła przychodzi niewielu wiernych, bo jest to zwykły dzień pracy. Natomiast przeciwko chrześcijanom zbierającym się w „kościołach domowych” władze irańskie zorganizowały kampanię aresztowań.

W Sudanie północnym chrześcijanie czują się coraz mniej bezpieczni. Prawdziwą plagą stały się tam porwania chrześcijan. Najczęściej dla okupu porywani są młodzi chłopcy, ale też spośród nich rekrutuje się nowych żołnierzy. Niedawno dla okupu porwano nawet dwóch księży. Okup był tak wysoki, że Kościół nie zgodził na wypłacenie pieniędzy porywaczom. Ostatecznie, tym razem dzięki pomocy rządu, kapłanów uwolniono, ale przedtem poddano ich ciężkim torturom i upokorzeniom. Księża do dziś przebywają w szpitalu.

Ostatnia wiadomość o prześladowaniu chrześcijan pochodzi z Pakistanu. Po napadzie uzbrojonych muzułmańskich ekstremistów na protestancki kościół, dwie osoby są ciężko ranne. Jedną osoba postrzelono, drugą zepchnięto z dachu kościoła.