Kaplica Cudownego Medalika w Paryżu przy Rue du Bac

W tym miejscu stał fotel, na którym usiadła Matka Boża podczas pierwszego objawienia w nocy z 18 na 19 lipca.

W tym miejscu św. Katarzyna Labouré widziała Najświętszą Pannę w grudniu 1830 r.

Statua Maryi trzymającej złoty glob w miejscu, gdzie św. Katarzyna zobaczyła Cudowny Medalik, 27 listopada 1830 r. o godz. 17.30.

Miejsce, w którym znajduje się szklany relikwiarz z zachowanym ciałem św. Katarzyny.

    Najświętsza Maryja Panna stoi na kuli ziemskiej, to znaczy, że jest Królową ziemi i całego wszechświata.

Swoją stopą miażdży węża, który jest symbolem szatana.

Promienie wychodzące z rąk Maryi oznaczają łaski, które za Jej pośrednictwem mogą otrzymać wszyscy, którzy o nie proszą.

1830 to rok, w którym Matka Boża objawiła św. Katarzynie Labouré Cudowny Medalik.

„O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy” – to krótka modlitwa, którą sama Maryja poleciła umieścić na Cudownym Medaliku.

  Litera „M” z wpisanym krzyżem to inicjał imienia Maryi, która razem ze swoim Synem Jezusem cierpi i nas kocha.

Dwanaście gwiazd to korona Niepokalanej. Maryja, Królowa nieba i ziemi, ma koronę z dwunastu gwiazd.

Serca Jezusa i Maryi. Wznoszące się z nich dwa małe płomienie pokazują, że serca te płoną miłością do ludzi.

Serce Jezusa otoczone jest koroną cierniową.

Serce Maryi przebite mieczem, który jest symbolem Jej bólu z powodu męki Syna.